A A A A+

Wydany 1 kwietnia 1866 r. przez cesarza Franciszka Józefa I Tymczasowy Statut gminny dla miasta Krakowa regulował sposób wyboru oraz zakres działania samorządu miejskiego (Rady Miejskiej, prezydenta, Magistratu). Pierwsze wybory do Rady Miejskiej (liczącej 60 radców, od 1901 – 72, po przyłączeniu gmin sąsiednich – 87), przeprowadzone zgodnie z nowymi wytycznymi, odbyły się 1 sierpnia 1866 r.

Prawo głosu otrzymali właściciele nieruchomości (płacący min. 6 zł podatku rocznie), właściciele przedsiębiorstw (płacący min. 8 zł podatku rocznie), podatnicy podatku dochodowego (min. 15 zł rocznie), duchowni wszystkich wyznań oraz szeroko pojęta inteligencja. Radcą miejskim mógł zostać każdy członek gminy, prawo głosu posiadający, który skończył 30 rok życia. Głosowano osobiście, przez zastępców (korporacje, stowarzyszenia, spółki, klasztory żeńskie) lub pełnomocników (współwłaściciele nieruchomości, kobiety, małoletni, ubezwłasnowolnieni).

Spisy osób upoważnionych do głosowania sporządzano dla trzech kół wyborczych i wystawiano do publicznego wglądu w urzędzie miejskim na sześć tygodni przed rozpoczęciem wyborów. Członkowie gminy mieli 14 dni na wniesienie reklamacji odnośnie nieuwzględnienia ich na liście bądź przyporządkowania do niewłaściwego koła.

Przejdź do zdjęć