Czynna w dniach 4 lipca − 27 grudnia 2015 roku w Domu Historii Podgórza przy
ul. Limanowskiego 13
Otwarcie w budynku dawnego Magistratu Podgórza, przy Rynku Podgórskim 1,
3 lipca o godz. 17.00
Organizatorzy: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Archiwum Narodowe w Krakowie, Dom Kultury „Podgórze”
Partnerzy: Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry, Narodowe Archiwum Cyfrowe
100 lat temu 4 lipca 1915 roku na Trzecim moście, nazywanym też mostem Krakusa, miała miejsce podniosła uroczystość, która ostatecznie przypieczętowała połączenie dwóch miast: Królewskiego wolnego miasta Podgórza i Stołecznego królewskiego miasta Krakowa. Prezentowana wystawa jest poświęcona temu niezwykle ważnemu wydarzeniu, które zakończyło trwający kilkanaście lat proces powstawania Wielkiego Krakowa i otworzyło perspektywy dalszego rozwoju terytorialnego dla nowego organizmu miejskiego. W tytule wystawy zawarta jest kluczowa myśl ekspozycji, to jest podkreślenie bliskości miast, oddzielonych rzeką Wisłą, ale faktycznie spojonych ze sobą nie tylko krajobrazowo, ale przede wszystkim dorobkiem kulturowym. Ten bliski kontakt terenów na prawym i lewym brzegu Wisły obejmował od czasów średniowiecza różnorodne sfery życia gospodarczego i społeczno-politycznego. Organizatorzy ekspozycji sięgają kilka wieków wstecz, by zobrazować poprzez ikonografię (ryciny, obrazy, fotografie) i inne zabytki rozwój prawobrzeżnych terenów obecnego Krakowa, niegdyś należących do miasta Kazimierza, a od czasu pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku do austriackiej prowincji Galicja, w której to prawie130 lat istniało miasto Podgórze.
Ekspozycja przybliża fenomen miasta – obecnie części Krakowa, w której krajobrazie, kulturze materialnej i duchowej widoczna jest i jego polskość, i galicyjskość, i pozytywistyczna praca świadomych i twórczych obywateli. Narrację wystawy buduje obraz, przede wszystkim fotografie na których zatrzymani mieszkańcy, razem z ich miastem, zostali nieznacznie ożywieni ręką animatora. Wywołując przeszłość Podgórza twórcy wystawy zastanawiają się nad współczesną recepcją jego historii, która może pełniej powrócić i wzbogacić kulturowo przeżywanie dzisiejszego Krakowa.
