Malownicza Krynica-Zdrój położona na pograniczu Beskidu Sądeckiego i Beskidu Niskiego zwana jest „perłą polskich uzdrowisk”. Lecznicze właściwości tamtejszych źródeł mineralnych znane i wykorzystywane były już w XVIII wieku, jednak okres ożywionego rozwoju kurortu przypada na II połowę XIX wieku i początek wieku XX.
W tym czasie powstało wiele zabytkowych zabudowań uzdrowiska, willi mieszkalnych i pensjonatów nadających Krynicy niepowtarzalny charakter. Dla przybywających głównie w sezonie letnim kuracjuszy organizowano koncerty i przedstawienia teatralne z udziałem gwiazd scen dramatycznych, operowych i operetkowych. Wypoczywali tu: Jan Matejko, Helena Modrzejewska, Józef Ignacy Kraszewski, Gabriela Zapolska i wielu innych. Duże zasługi dla Krynicy położył Józef Dietl profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, późniejszy prezydent Krakowa, znany propagator balneologii i polskich uzdrowisk.
W okresie międzywojennym dzięki rozwojowi infrastruktury Krynica, stała się całorocznym kurortem o międzynarodowej randze. Modnym miejscem pobytu: aktorów, pisarzy, polityków, a nawet koronowanych głów. Nic więc dziwnego, że znany polski śpiewak operowy Jan Kiepura (1902-1966), pieniądze zarobione na światowych scenach zainwestował w Krynicy i wybudował tu w latach 1932-1934 najbardziej luksusowy w uzdrowisku Hotel – Patria (tzn. Ojczyzna). Odwiedzał go wielokrotnie podczas krótkich wizyt w Polsce, ostatnio w 1958 roku. Na prośby tłumów gromadzących się wówczas pod murami willi śpiewał z balkonu swoje szlagiery.
Rok po śmierci artysty z inicjatywy Stefana Półchłopka, animatora życia kulturalnego Krynicy, zorganizowano pierwszy Festiwal Arii i Pieśni imienia Jana Kiepury. Ideę powstania festiwalu wspierała Marta Eggerth-Kiepurowa wdowa po tenorze, również śpiewaczka operowa (wystąpiła na festiwalu w 1967 i 1973 roku).
Od 1968 roku krynickiej gali towarzyszyły konkursy wokalne dla absolwentów wyższych szkół muzycznych, a od 1969 roku także śpiewaków amatorów. Organizacyjnie festiwal wspierał Komitet Rozwoju Krynicy, Krakowski Dom Kultury „Pałac pod Baranami” oraz Filharmonia Krakowska. Koncerty odbywały się na deptaku, w Sali Kinowa „Jaworzyna”, w Pijalni Głównej oraz Sali Balowej Starego Domu Zdrojowego.
Stefan Półchłopek organizował pierwsze 14 edycji festiwalu, zaś od 1981 roku jego przygotowanie przejęły władze Krynicy. Za sprawą Bogusława Kaczyńskiego, któremu w 1984 roku powierzono funkcję dyrektora artystycznego, festiwal stał się wydarzeniem kulturalnym o jeszcze szerszym zasięgu. W latach 2003-2011 odbywał się pod nazwą Europejski Festiwal im. Jana Kiepury.
W 2016 roku już po raz 50. Krynica na blisko dwa tygodnie wypełniła się miłośnikami muzyki z całego świata stając się stolicą arii i pieśni pod patronatem Jana Kiepury.
