 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||||||||||||
|
ARCHIWUM PAŃSTWOWE W KRAKOWIE 1952-2012 Od 1 lutego 1952 r., po włączeniu Archiwum Aktów Dawnych Miasta Krakowa w strukturę Archiwum Państwowego w Krakowie (jako oddziału miejskiego), w budynku mieściła się także dyrekcja i administracja Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Krakowie (od 1984 r. Archiwum Państwowego). Dokonano wówczas zmian w układzie pomieszczeń nadanym w latach 30. XX w. – w dotychczasowym pokoju bibliotecznym, przylegającym do gabinetu dyrektora, umieszczono sekretariat. W dawnej czytelni na pierwszym piętrze przydzielono miejsce księgowemu i części pracowników oddziału miejskiego. Na parterze, w sali dotychczas mieszczącej muzealia (przekazane w latach 1950-1951 do utworzonego samodzielnego Muzeum Historycznego Miasta Krakowa z siedzibą w rynkowym Pałacu Krzysztofory) urządzono w 1952 r. czytelnię dla korzystających z zasobów Archiwum. W 1966 r. kamienica została wpisana do rejestru zabytków. W tym też roku w piwnicy budynku urządzono kotłownię centralnego ogrzewania dla całego bloku zabudowy. W 1967 r. stwierdzono pierwsze rysy w stropie magazynu związane z osłabieniem fundamentów. Proces ten postępował i w 1970 r. Inspektor Pracy zamknął dostęp do części magazynów i nakazał usunięcie z nich akt. W połowie 1971 r. Archiwum uzyskało zastępczą siedzibę przy ul. Kanoniczej 1, gdzie zostało przeniesione na czas remontu. Kapitalny remont kamienicy, prowadzony przez Przedsiębiorstwo Rewaloryzacji Zabytków w Krakowie, ciągnął się do 1977 r. i przyniósł kolejne zmiany w rozplanowaniu pomieszczeń m.in. na strychu utworzono magazyny biblioteczny i archiwalny oraz pokój gościnny. W miejscu żelaznych schodów przy magazynach zbudowano klatkę schodową, łączącą się z utworzoną boczną bramą wjazdową od strony ul. św. Krzyża. Na potrzeby wystawienniczo-konferencyjne zagospodarowano część piwnic pod budynkiem. Dopiero po wielu latach w połowie lat 90. XX w. odnowiono elewację i dziedziniec kamienicy.
|
