Jan Lasota urodził się 14 lipca 1897 r. w Trzanowicach Dolnych na Śląsku Cieszyńskim w polskiej rodzinie ewangelickiej. Jego rodzicami byli Jan Lasota i Anna z domu Hodziec. Po ukończeniu cieszyńskiego gimnazjum młody Lasota rozpoczął 15 października 1915 r. służbę w wojsku austriackim, później kontynuował ją w Odrodzonej Rzeczypospolitej jako zawodowy oficer.2 sierpnia 1926 r. wziął w Stryju ślub z Marią Gilewicz, rok później urodziła się pierwsza córka Danuta (20 lipca 1927 r.), a 11 maja 1938 r. Hanna.

We wrześniu 1939 r. kapitan Jan Lasota wziął udział w obronie Lwowa i dostał się do niewoli sowieckiej.

Rodzinie kapitana udało się przeżyć działania wojenne i okupację. Z relacji córki Danuty wynika, że w kwietniu 1940 r. po rodzinę zamieszkałą we Lwowie przyszło NKWD i tylko dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, żonie kapitana, jej matce oraz córkom udało się uniknąć wywózki do Kazachstanu wraz z innymi rodzinami jeńców z sowieckich obozów. Wysiedlenie rodzin na rozkaz Ławrentija Berii przeprowadzono w jednym dniu, 13 kwietnia 1940 r. Deportowano wówczas do Kazachstanu 59 416 osób. Akcja ta została poprzedzona zbieraniem adresów rodzin, czyniono to na podstawie różnorodnych ankiet, w których m.in. zadawano pytania, gdzie po uwolnieniu jeniec się uda, lub zbierano informacje z korespondencji prowadzonej przez żołnierzy.

Maria Lasota w maju 1944 r. przeniosła się ze Lwowa do Warszawy do brata Waleriana Gilewicza, który w styczniu 1943 r. wraz z żoną Jadwigą został przeniesiony do warszawskiej centrali firmy „Kompass” Treuhand- und Revisionsgesellschaft m.b. H. Wien. Po Powstaniu Warszawskim żona i córki kapitana Lasoty wyjechały do Krakowa, gdzie mieszkały aż do śmierci. Maria (zm. 29 grudnia 1960 r.) wraz z córkami Hanną (zm. 18 lipca 1981 r.) i Danutą (zm. 4 czerwca 2006 r.) zostały pochowane na Cmentarzu Rakowickim, a na rodzinnym grobie znajduje się również płyta upamiętniająca los kapitana Jana Lasoty.