EN
IV. PRZYNALEŻNI DO GMINY MIASTA PODGÓRZA

Od początków XIX w. obowiązujące w monarchii austriackiej prawo przynależności do danej miejscowości miały wszystkie osoby urodzone w tej miejscowości z rodziców tutaj przynależnych (tzw. swojscy) oraz osoby uznane za przynależne w wyniku dziesięcioletniego pobytu, osiedlenia się, zakupienia gruntu, otrzymania prawa miejskiego lub koncesji na prowadzenie rzemiosła oraz otrzymanie stałej posady państwowej.

W 1863 r. uznano, że prawo przynależności do gminy uprawnia do pobytu w niej oraz żądania pomocy w razie zubożenia, prawo to można mieć tylko w jednej gminie. Od 1896 r. gmina nie mogła odmówić przyjęcia osobie, która wykaże się dziesięcioletnim dobrowolnym pobytem na jej terenie, liczonym od osiągnięcia pełnoletniości i bezpośrednio poprzedzającym moment starania się o to prawo. Warunkiem uzyskania było także niekorzystanie ze wsparcia gminy w czasie mieszkania na jej terenie.

Pierwszy spis ludności sporządzono w Podgórzu w 1857 r. – arkusz spisowy zawierał pytanie o gminę rodzinną. Późniejsze spisy ludności, przeprowadzane co 10 lat do 1910 r., zawierały rubrykę określającą prawo przynależności (prawo swojszczyzny) do gminy.

Zgoda władz miasta Krakowa z maja 1849 r. na przesiedlenie się Mikołaja Zielińskiego z rodziną do Podgórza
(ANK, sygn. P 38, s. 335, 341)

Zobacz

Karta spisowa rodziny Follprecht w Spisie ludności miasta Podgórza z 1857 r. Mąż Henryki Follprecht – Franciszek, urzędnik wojskowy przeniesiony służbowo do Podgórza nie został objęty spisem, zgodnie z przepisami zachował przynależność do miejsca urodzenia, czyli czeskiego Pilzna
(ANK, sygn. 29/93/1, dom nr 190)

Zobacz

Poświadczenie przynależności do gminy miasta Podgórza kupca Dawida Matznera, wydane przez podgórski Magistrat w maju 1908 r.
(ANK, sygn. P 34, s. 44a)

Zobacz

Wpis dot. rodziny Follprecht w „Księdze osób przynależnych do związku gminy miasta Podgórza założonej dnia 1 stycznia 1901 roku”
(ANK, sygn. 29/93/27, s. 82)

Zobacz