INFRASTRUKTURA MIASTA

Budowane od podstaw miasto miało być w pełni samodzielne i niezależne od swojego zachodniego sąsiada. Choć już w 1951 roku stało się ono dzielnicą Krakowa to scalenie obu tych części – starego Krakowa i Nowej Huty w jeden organizm zajęło dużo czasu. Usytuowanie nowobudowanego miasta względem Krakowa wraz z planowaną infrastrukturą widoczne jest na pozostałych po inwestycji projektach. Zaplanowano szybkie połączenie tramwajowe z centrum Krakowa do Nowej Huty – zarówno miasta, jak i kombinatu. Pierwsze połączenia tramwajowe do Placu Centralnego w Nowej Hucie uruchomiono 7 listopada 1952 r. z Ronda Mogilskiego. Była to linia nr 5 o długości 7,5 km. W następnych latach otwierano dalsze linie, łączące Nową Hutę z Krakowem.

Rozwojowi miały też ulec połączenia kolejowe – tu głównie kombinatu z Krakowem i innymi regionami, dla usprawnienia transportu surowców i gotowych wyrobów. Pomiędzy Nową Hutą a Krakowem funkcjonowało jedno z najstarszych lotnisk europejskich – lotnisko w Czyżynach. Znacznie dalej, od strony zachodniej Krakowa ulokowane zostało lotnisko w Balicach.

Imponująco prezentowały się ówcześnie - w latach 50-tych XX wieku - planowane inwestycje drogowe – kilkupasmowe drogi łączące Kraków i Nową Hutę oraz drogę szybkiego ruchu łączące miasto z regionem. Połączenia te realizowane były w różnych latach – droga krajowa łącząca Kraków z Nową Hutą oddana została do użytku 22 lipca 1950 r. - przy czym to najszybsze, autostradowe to realizacja ostatnich kilkunastu lat.

Obszary zasiedlone przez mieszkańców Nowej Huty zrównoważone były zaplanowanymi terenami zielonymi, obiektami rekreacyjnymi, sportowymi.

Do Huty podciągnięto też z Krakowa infrastrukturę gazową, miasto pokryto siecią kanalizacyjną oraz siecią zasilająca miasto w wodę.